Dag 8

Hi allemaal,
Dit verslag schrijf ik een dag later aangezien we geen wifi hadden boven in de berg.
Vandaag zijn we vroeg opgestaan om vervolgens met een songthaew (klein lokaal busje met een open achterkant) en 9 anderen richting de trekking gereden. In onze bus zat een familie van 5 Nederlanders waar we aardig wat mee hebben gekletst in de 40 minuut durende trip in de songthaew. Onze eerste locatie van de trekking was bamboe-raften. Nadat iedereen zijn zwemspullen aan had getrokken gingen we met z'n vieren op een raft (met "chauffeur"). Dit was echt zo ontzettend gaaf! We vaarden op een mooie rivier met jungle aan beide kanten. De geluiden van de natuur en het stromende water bracht me eigenlijk wel tot rust en ik realiseerde me dat ik het eigenlijk wel erg goed voor elkaar heb in mijn westerse leven. Onze "chauffeur" was wel echt heel vreemd. Hij had een soort stok waarmee hij ons de goede kant op duwden en met die stok sloeg hij soms het water in terwijl hij 'SNAKE!' schreeuwd. Ik, iemand die als de dood is voor gevaarlijke dieren, wordt daar natuurlijk heel bang van totdat hij hard begint te lachen om mijn reactie en ik me bedenk dat het gewoon een grap was en er geen slangen zwemmen in deze rivier. TOTDAT er ineens een echte slang naar ons toe kwam zwemmen ik me dood schrok. Gelukkig vallen die slangen niet zomaar aan en zwom hij gewoon weg. Onze "chauffeur" heeft ook een paar keer (expres) onze raft laten kantelen waardoor ik (als enige) van de raft af viel. Jesse is ook een keer van de raft gevallen. Gelukkig was het warm en konden we de verkoeling goed gebruiken. Na het raften zijn we weer in de songthaew gestapt en reden we naar een waterval. Ons is verteld dat we in de waterval konden "douchen" en zwemmen. Toen we daar aankwamen was het water bruin van het ijzer en het zag er niet erg aantrekkelijk uit. Na de lunch bij de waterval zijn we begonnen aan onze hike. We startte onze hike bergopwaards en niet zo'n beetje ook. Het was echt ontzettend stijl omhoog en we waren (bij 34°C) dus ook snel uitgeput en bezweet. Het was erg zwaar maar als je uiteindelijk de top bereikt geeft dat toch wel weer een gevoel van trots en opluchting. Het uitzicht was trouwens echt super mooi. We zijn weer een stuk bergafwaards gegaan en na een wandeling van 2 uur kwamen we aan bij een dorpje. Onze groep (die uiteindelijk bestond uit 26 mensen) werd gesplitst en verdeeld over 2 verschillende hutten. Ons deel van de groep bestond uit een canadees, 2 Italianen, 2 Duitsers, 2 Spanjaarden en 2 Zwitsers. Veel verschillen dus! Gelukkig kan iedereen (redelijk goed) Engels en hebben we veel verhalen uitgewisseld en grappen gemaakt. Onze groep werd erg gezellig! Onze hut stond midden in een leuk dorpje/boerderijtje. Toen we aankwamen kwamen er een groep meiden en vrouwen aanrennen met bakjes vol armbandjes. Het zag er erg komisch uit om te zien dat ze zo blij zijn als er touristen langskomen omdat ze dan misschien iets kunnen verkopen. Het avondeten was erg lekker en tegen de tijd dat we wilden gaan slapen merkte iemand de hemel op. Ik kwam kijken en het was echt prachtig. Er waren meer sterren aan de hemel dan ik ooit in een nacht heb gezien. Volgens jesse komt dat door 'light pollution' (licht vervuiling) dat ontstaat doordat wij mensen zóveel licht maken dat we de meeste sterren niet meer kunnen zien. Hier in Chiang Mai (in de bergen) is geen elektriciteit en konden we de sterren dus ook ontzettend goed zien. Erg mooi! Uiteindelijk gingen we slapen, maar die bedjes zijn zoo ontzettend dun! Het matras was ongeveer de dikte van een slaapzak en daaronder lagen houten planken, dus dat was ook het enige dat we voelden, houten planken... Sommige mensen hebben wel geslapen, maar ik daarintegen heb helemaal niet geslapen. Gelukkig zitten we vandaag weer in een lekker hotel.
Veel liefs, Eva